

Tawhida Engelenburg
Beeldend kunstenaar & Schrijver
Als kind vond ik dat ik maar een vreemde naam had. Wie in Nederland heet er nu Tawhida?! Maar hoe ouder ik werd, hoe meer ik mijn naam begon te waarderen. In het bijzonder om haar betekenis. Tawhida staat voor de erkenning dat alles één is, of korter gezegd, eenheid. Ik weet nu dat deze betekenis naadloos aansluit bij mijn levensdoel: Eenwording ervaren met al dat is.
De behoefte eenheid te willen ervaren begon al op jonge leeftijd. Ik voelde me intens verbonden met de natuur, en met alles dat via haar tot leven kwam. Doordat ik vlakbij de kust ben opgegroeid, was ik vaak in de duinen te vinden. Hier voelde ik me één met de omgeving. Zolang ik me kan herinneren heb ik mijn liefde voor de natuur en het leven, al schrijvend en tekenend geuit. Mijn bezielde creaties gaven mij een vervuld en compleet gevoel.
Toen ik leerde mediteren, kon ik de verbinding met al dat is, meer gaan verdiepen. Meditatie opende een diepe liefde voor het eenheidsbewustzijn in mij. Tijdens mijn tijd aan de kunstacademie was het een eeuwige innerlijke strijd om mijn kunst en mijn spiritualiteit met elkaar te verenigen. Het lukte nooit echt; mijn hoofd zat er te veel tussen.
Tot ik vier jaar geleden heel ziek werd. Ik ging door diepe dalen en doodsangsten heen, die achteraf grote transformaties bleken te zijn. Transformaties die alles wat ik had vormgegeven in mijn hoofd overhoop gooiden tot er geen definities van de dingen meer over waren. Tot mijn hoofd stil werd en mijn hart de ruimte kreeg om de weg te wijzen. De mogelijkheid van een ondefinieerbare wereld werd in mij geboren. Een wereld die ik zelf mag kleuren, mag benoemen, mag invullen of leeg mag laten. Ondefinieerbaar is vrijheid. Is kunst. Is leven.
Ik leerde hoe kunst en spiritualiteit één kunnen zijn. Hoe alles in mij verenigbaar is, en hoe dat altijd al was. Dat we altijd al één waren, maar het slechts vergeten zijn. Onze essentiële natuur is, al dan niet latent, altijd aanwezig. Mijn creaties fungeren als energetische dragers en geleiders die de verbinding met deze essentiële natuur in ons wakker maken. Al het werk dat ik doe, is ten behoeve van de transformatie van onze afgescheiden natuur, naar onze eenheidsnatuur. Mijn werk is vanuit de hartenwens gecreëerd dat het jou in de essentie mag bereiken.
​
Met liefde, Tawhida
WAT DEED IK HIERVOOR?
Na de middelbare school ging ik naar het Grafisch Lyceum in Rotterdam, waar ik grafische vormgeving en fotografie studeerde.
Na deze studie te hebben afgerond besloot ik dat ik 2D werken toch te “eenzijdig” was en vervolgde ik mijn weg aan de Willem de Kooning Academie Rotterdam met de studie Fine Arts. Ik specialiseerde me in Site Specific Art (omgevingsspecifieke kunstvormen).
Hierna begon ik een leuk bedrijf als zelfstandig beeldend kunstenaar. Ik maakte werk in opdracht, zoals het arrangeren van performances, het maken en uitvoeren van omgevingsgerelateerde ontwerpen en het organiseren kunst en maatschappelijk gerelateerde bijeenkomsten. Ik gaf workshops en was als leerkansenprofiel docente werkzaam op een basisschool. Mijn werk bracht mooie dingen voort, maar ook een grote verantwoordelijkheid en onzekerheid.
In een periode waarin ik me op mijn komende gezin wilde richten, koos ik daarom voor zekerheid begon ik mijn carrière bij de Dierenbescherming. Eerst als social media beheerder bij Service en Informatie, met het idee dat ik daarnaast mijn autonome werk kon blijven maken. Echter bleek dit met mijn groeiende gezin niet haalbaar.
Ik kreeg een ingeving en begon aan de kopopleiding Docent Beeldende Vorming, die ik voor de helft gevolgd heb. Gelukkig mocht ik bij de Dierenbescherming een nieuwe functie als communicatie adviseur en beeldredacteur bekleden, waar ik door het hele land reisde om te fotograferen, te filmen en social media cursussen te geven. Ik werkte aan strategieën, campagnes en lesplannen.
Toen ik ziek werd, begreep ik dat kunst maken voor mij van levensbelang was. Ik gebruikte de goede momenten tijdens mijn ziekteperiode om te creëren. Deze keer volledig vrij van (zelfopgelegde) concessies. Het blies vreugde en creatiestromen terug mijn leven in. Nu nooit meer anders. This is me. Enjoy!